مشغول اندیشیدن به مزایای خواندن و نوشتن جملات قصار بودم که به نکات ارزشمندی پی بردم. نکاتی که یادآوری آنها، ضروری و ارزشمند است.

((در فضای کوچک یک جمله ی دنیایی را می توان جا داد.)) داوود ملکی

جملات قصار، بستری هستند برای خلاصه مطالب سنگین.(یکی از تمرین های موثر شاخ و برگ دادن به متن، نوشتن درباره جملات قصار است که به قدرت تفکر نیز می افزاید.) به همین دلیل گاه میبینیم که نویسنده ناشی، در خلاصه سازی معنا شکست خورده و جمله گنگ و نامفهوم جلوه می دهد. جملات قصار که کلیت و در برخی موارد سرچشمه مفهومی شناخته شده می باشند، برای دستیابی به کیفیت قابل قبول، به تجربه چندین ساله نویسنده در قلم زنی احتیاج دارند.(البته در این موارد استثنا نیز وجود دارد.) نویسنده برای نوشتن جمله قصاری در بهترین شکل ممکن، نیاز به پیش زمینه ای با گزافه نویسی بسیار دارد؛ تجربه ای که با آزادنویسی به وجود می آید.(باید به این نکته توجه داشت که در این مقاله، از پرداختن به جملات قصار بی معنا و کلیشه ای جلوگیری شده و هر وقت از جمله قصار صحبت می شود، منظور جملات قصاری با معیارهای مشخص و کیفیت حداقلی است.)

علاوه بر این، جمله قصار نویسی همانند آزمونی برای نویسنده است؛ آزمونی که در آن تخصص نویسنده در موضوع مربوطه، خلاقیت، مهارت کوتاه نویسی و حساس بودن نویسنده بر روی واژه ها سنجیده می شود. در جمله قصاری ایده آل، هر کدام از این معیارها به مقداری دیده می شود.

مشخصه ((کوتاه بودن)) جمله قصار، به اهمیت هر واژه می افزاید؛ به طوری که هر واژه به طور خواسته یا ناخواسته می تواند دگرگونی تازه ای در معنای ظاهری و برداشت خواننده ایجاد نماید. جدای از معنا، هر واژه در جملات قصار ملاکی برای ارزیابی زیبایی جمله است. چون معنا بلند است و جمله کوتاه، باید صدها کلمه را در تعداد محدودی کلمه خلاصه کرد. در جملات قصار هر کلمه، نماینده صدها کلمه و هر ترکیب، منتخب صدها ترکیب است.