دیروز بود که جستاری کوتاه خواندم از جی.بی.پریستلی. نامش (در باب کاری نکردن) بود و از فواید کاری نکردن صحبت میکرد. اینکه چه میشد اگر سیاستمداران بهجای آن همه مصاحبه و ایجاد جنگ، گوشهای مینشستند و کمی کاری نمیکردند. شاید از نظر بعضی این کار نوعی تنبلی به حساب آید، و شاید از نظر بعضی این کار هیچگونه سودی نداشته باشد، و شاید بعضی نیز دلایلی داشته باشند که کاری نکردن ضرراتی دارد جبرانناپذیر، اما حقیقت این است که کاری نکردن گوهریست که شاید از انجام دادن کارهای دشوار نیز سختتر بدست آید.
شاید در ابتدا این سوال برای شما پیش آید که آیا کاری نکردن خود به تنهایی انسان را به موفقیت و پیشرفت میرساند؟ نمیتوان کاری نکرد و بعد، انتظار موفقیت داشت، پس نه، بلکه میتوان گفت کاری نکردن یکی از پلههای موفقیت است. منظور از کاری نکردن این نیست که به گوشهای خیره شویم و دلمان به این خوش باشد که کاری نمیکنیم، بلکه منظور این است که زمانی را به کاری نکردن اختصاص دهیم. زمانی که نه طرحی برای آن داشته باشیم و نه کاری برای انجام دادن در آن.(برای تأثیرگذارتر شدن، بهتر است این زمان در طبیعت گذرانده شود.) مسلما برای بار اول انجام این کار دشوار است، زیرا ما از کودکی تربیت شدهایم که وقت تلف کردن بد است و هروقت که کاری نداریم باید به زور برای خود کاری بتراشیم و خود را با آن سرگرم کنیم تا وقتی که خسته شویم. اینگونه است که انرژی روحی ما تخلیه میشود و مارا از انجام کارهای بزرگتر باز میدارد.
و اما فایدهی اصلی کاری نکردن چیست؟ وقتی که کاری نمیکنیم، ذهن از اندیشههای نو پر میشود. اندیشههایی که فقط در خلوت آدمی یافت میشوند و ذهن را غنی و خلاق میکنند. با این نگاه، میتوان اثرات مطالعه را با اثرات کاری نکردن یکسان دانست.
یک پاسخ
امیر علی عزیز سلام
چند نکته مهم بنظرم رسید که خواستم با تو مطرح کنم
۱. بنظرت پستهای کوتاه متعدد جذابتر است یا پستهای طولانی و کم تعداد؟ برخی نوشته های سایت تو از یک صفحه بیشتر میشود
۲. بنظرت آیا مسیر ارتباطی با مخاطب و ابزار نشر افکاری که انتخاب کرده ای با اقتضائات زیست بشر امروزی به عنوان مخاطب معاصر تو سازگاری دارد؟ یعنی آیا ذائقه انسان عصر جدید برای تاثیر و تاثر به سمت روشهای شنیداری و دیداری تمایل پیدا نکرده است؟
۳. آیا مطالعه کتاب فی نفسه موضوعیت دارد یعنی اهمیت بالذات دارد یا اینکه فقط بعنوان روش ارسال و دریافت اطلاعات قابلیت توصیه دارد ؟
۴. امیر علی جان چون تو از نظر من حداقل ده سال از نظر درک سنی و شعور تحلیلی جلوتر از همسن و سالهای خودت هستی برای همین گاهی کمی بی رحمانه انتقاد و پیشنهاد میکنم یا نظر میدهم چون از بابت سطح فهم تو خیالم راحت است .
به ابزارها و روشهای جدید فکر کن.
شاید اگر یک فیلم کوتاه میساختی تجربه گوارا و روشنتری را نسبت به آینده ی هنری ات بدست می آوردی .
من به شخصه سهم کارگردانهای بزرگ را در نوع و جهت حرکت انسان امروزی از نویسندگان بزرگ بیشتر میدانم
دوست و دوستدار تو مهدیا